یک الگوریتم ترکیبی برای حل مدل توسعه یافته مسیریابی اتوبوس مدارس

مساله مسیریابی اتوبوس مدرسه یکی از قدیمی ترین و پرکاربردترین مسائل در حوزه ی تحقیق در عملیات است. این مساله به دنبال جستجوی یک برنامه ی کارا برای ناوگان اتوبوس رانی مدارس است. در این برنامه هر اتوبوس، دانش آموزان را از ایستگاه های مختلف سوار کرده و به مدارس مقصد تحویل می دهد، به طوری که انواع محدودیت های مختلف از قبیل حداکثر ظرفیت هر اتوبوس، حداکثر زمان ماندن دانش آموز در اتوبوس و زمان مطلوب تحویل به مدارس رعایت گردد. در این تحقیق سعی خواهد شد ابتدا توسعه هایی بر روی مدل مساله، شامل برخی فرضیات واقعی، طراحی شده و سپس الگوریتمی کارا برای حل مساله طراحی -شود. به این منظور مساله در دو فاز حل می شود. در فاز اول با استفاده از الگوریتم سقوط قطرات آب، جمعیت جواب های اولیه تشکیل می شود و در فاز دوم جمعیت جواب های اولیه به سمت جواب بهینه یا نزدیک به بهینه هدایت می شوند. در این فاز، برای هدایت مناسب جواب ها، الگوریتم هایی در دو حوزه ی الگوریتم های جستجوی اصلی و الگوریتم های جستجوی محلی تعریف می-شوند. در طراحی الگوریتم جستجوی اصلی از الگوریتم ترکیبی الکترومغناطیس-ژنتیک کمک گرفته می شود. در طراحی الگوریتم های جستجوی محلی نیز، از روش تعویض تکراری و فلسفه هایی نظیر تئوری محدودیت ها استفاده می شود. در پایان، این روش بر روی یک مطالعه ی موردی، یک مساله نمونه حل شده و تعدادی مسائل نمونه آزموده شده است. نتایج نشان می دهد که این روش از کارایی نسبتاً بالایی نسبت به سایر روش ها برخوردار است.